Gaat het goed?Gaat het goed met je? Pas op?Zal ik je helpen?Misschien beter om dat niet te doen.Het lijkt me niet verstandig.Allemaal heel goed bedoeld. Ongeacht fysiek of mentaal. De vraag is: worden we er beter van? Het antwoord is nee. Vanaf je geboorte tot je dood heb je als mens de ruimte nodig om te ontdekken en te ervaren. Dat is de ruimte wat de persoonlijke groei wie je bent stimuleert. Dat zorgt voor vertrouwen in jezelf. Daar ligt het verschil tussen zekerheid en onzekerheid. Het verschil tussen aanpassen aan anderen/situaties of zelf doen. Daar ligt het ervaren van dat iets lukt of niet lukt. Daar ligt de ruimte om te oefenen totdat het beter gaat. En ja, hier ligt dus door het ervaren de pijn van vallen, zowel fysiek als mentaal. Is dat leuk? Nee, waarschijnlijk niet. Is dit juist het leerzame aspect. Absoluut, want als nu iemand jou gaat helpen, invullen, antwoorden gaat geven etc., zal je zelf nooit de ruimte hebben om te ontdekken wat jij zelf zou (willen) doen.

Echt luisteren.Is oprecht aandacht voor de ander.De eigen gedachten over van alles en nog wat even parkeren.Opkomende aannames op wat er gezegd wordt negeren.En oplossingen helemaal achterwege laten.Tot slot, stel de vragen die voor de ander er toe doen.Het lijkt zo simpel, maar probeer het eens. Startend met eenvoudige gesprekken en ervaar met al je zintuigen die je hebt.

Nieuwsgierig naar ZeelandNieuwsgierig zijn, is in mijn ogen een positieve eigenschap. Nieuwsgierigheid is een soort warmlopertje voor oprechte interesse. Net als vlinders in je buik hebben voordat je je gaat verdiepen en van iemand kan gaan houden.Ik ben nieuwsgierig naar Zeeland, naar Walcheren, naar de maatschappij, de bedrijven en de inwoners. En voordat ik in december de sleutel kreeg van onze woning in Vlissingen ben ik daarom al gaan werken bij Zeeuwse organisaties. Waar staan deze organisaties voor? Wat vinden ze belangrijk? Wat dragen zij uit?In de afgelopen negen maanden heb ik al een kijkje in de keuken mogen nemen bij Erfgoed Zeeland, Kinderopvang Walcheren, Petje af Goes en SVRZ. Sinds februari mag ik hier met trots aan toevoegen Stichting Onze Wijs. Een organisatie van Christelijke basisscholen in de gemeente Middelburg en Vlissingen. Een project tot aan de zomer.Stichting Onze Wijs staat voor 'samen leren, toekomst creëren'. En heeft de mooie bouwstenen van verbondenheid, verantwoordelijkheid, vertrouwen, verschil maken en verwondering.Mijn nieuwsgierigheid is gewekt. Nu ben ik vooral oprecht geïnteresseerd naar de mensen die hier werken, de organisatie een warm hart toedragen en hoe zij dit vertalen in hun werk.Wil jij meer weten? Surf dan naar https://www.onzewijs.nl/

Blue Monday is vandaag- Feitelijk: regenachtig en fris- Feitelijk: volgens wetenschappelijk onderzoek de kans op depressiviteit is op de 3de maandag van januari het grootstFijn, maar Blue Monday is veel meer dan dat.- Met een dikke jas aan is het een heerlijke dag om een stevige wandeling te maken om daarna met een kop warme thee achter de laptop te gaan zitten werken.- Vandaag is het ook net als alle andere dagen de wisselwerking met andere mensen van belang. Zo mag ik vandaag en morgen bijvoorbeeld genieten van vier goed gemutste stukadoors die onze muren komen opknappen.- Vandaag is ondanks de moeheid die we van het klussen in ons lichaam hebben, een dag dat we met veel tevredenheid terugkijken op een mooi weekend met trouwe vrienden waar we letterlijk op kunnen bouwen en met onze buurjongen waar we samen als ontwikkeltraject kasten mee gaan ontwerpen en maken.- En vandaag is het bijvoorbeeld ook een dag dat bepaalde struiken maling hebben aan de seizoenen en nu al hartje winter nieuw bladgroen aan hun takken laten ontspruiten.Kortom, vandaag en elke andere dag is wat jij er van maakt. Geniet van wat er is. Beleef wat er is. In het nu. Zoek het contact en de verbinding van nieuwe en oude vrienden. Het leven heeft zoveel te bieden. En zo heb jij dat ook.Heb een mooie gele, groene, paarse, roze, rode, blauwe en/of oranje dag!

Ons huis staat te koop. In Oud-Beijerland. Onder de rook van Rotterdam met het gevoel van buiten zijn. Van ons huis ben je binnen 10 minuten lopen bij de rivier ’t Spui, 10 minuten lopen tot het sfeervolle centrum van Oud-Beijerland met vele leuke winkels en horeca en binnen een paar minuten lopen van de bushalte om hierna binnen een kwartier op Rotterdam Zuidplein te zijn.

Winter i.p.v. herfst

Echt luisteren

Als ik meerdere keren in een korte periode tegen een bepaald thema aanloop, dan gaan mijn vingers jeuken en de inhoud van mijn hoofd schiet alle kanten op. Ik wil er dan namelijk iets mee. Zo ook nu. Het gaat om het snel ergens op inzoomen en hier gelijk de focus op willen leggen. Wij Nederlanders zijn best pragmatisch ingesteld. Laten we duidelijk zijn, pragmatisch is een mooie kwaliteit. Alleen in mijn ogen missen we hierdoor ook zo veel. Voor de kortere termijn is dit zeker een werkwijze die effectief kan zijn. Echter door in te zoomen vallen ook aspecten letterlijk buiten je gezichtsveld, waardoor je je moet afvragen of de keuzes die je maakt wel op basis van de volledige informatie zijn geweest. Als voorbeeld lichamelijk. Ik geef me nu visueel bloot. Als eigenwijs type die ik kan zijn, loop ik al ruim twee jaar met een slijmbeursontsteking in mijn bovenbeen. Wel eens een injectie voor gehad, maar zonder effect. Los gelaten en ik heb er mee leren leven. Tot een kleine twee weken geleden. Ik sliep slecht en soms kon ik met lopen in één keer in een soort Quasimodo stand schieten. Toch maar naar de huisarts. Zij wilde een foto, aangezien een slijmbeurs veelal een gevolg is van. Slim. Uitzoomen naar de oorzaak. Waarneming: in mijn heup komen 2 botten aardig dicht bij elkaar. Voorlopige conclusie: mogelijk artrose. Op mijn verzoek doorverwezen naar de orthopeed. Artrose is namelijk iets wat niet over gaat, dus ik wilde graag deskundig advies hoe ermee om te gaan. De orthopeed kijkt naar de foto, zoomt verder uit en zegt 'de oorzaak ligt ergens anders'. Kort samengevat: in anderhalve week tijd twee keer uitgezoomd waardoor oorzaak gevolg iedere keer wijzigde en het steeds inzichtelijker werd. En zo werkt het ook binnen organisaties. Als je binnen een organisatie de focus legt op bijvoorbeeld de problematiek waar de werkvloer tegenaan kan lopen, dan vergeet je uit te zoomen naar wat er verder in de organisatie gebeurt en wellicht in de nabije toekomst urgenter kan zijn. De oplossingen hoeven soms niet gecompliceerd te zijn: het is een kwestie van anders er tegen aan kijken. Dit is mogelijk door volledig uit te zoomen, soms nog verder dan de eigen organisatie of branche om zo zicht te kunnen krijgen over patronen en gedrag, over oorzaken en gevolg. Binnen coaching werkt het niet anders. De laag die zichtbaar is, is vaak niet de basis. Het kan wel een uitgangspunt zijn. Uiteindelijk kom je door iedere keer in- en uit te zoomen bij de lagen waar je effectief aan verandering kunt gaan werken. Kortom, de winst zit in het stapje achteruit zetten. Je blikveld vergroten. Als je gaat spelen met in- en uitzoomen gaat een wereld voor je open. Probeer het eens uit. Ongeacht niveau of situatie, uitzoomen heeft namelijk altijd een meerwaarde, zowel in kwaliteit als tijd.

Het roer om. Klinkt rigoureus. Eigenlijk is vooral het besluit nemen ‘ik ga het gewoon doen’. Het pad dat je dan gaat belopen, is er één met hobbels, maar die zijn te overzien. Stap voor stap en vaak vele malen interessanter, dan het doel op zich.

Dit is de haven van OBL. Voor outsiders Oud-Beijerland.

Naar een coach stappen is nog niet zo eenvoudig. Daarbij heb je ook nog eens te maken met ‘de keuze is reuze’ aan soorten coaches. Hier een paar tips om je op weg te helpen.

Als coach kom ik mijzelf tientallen keren tegen. Ook onlangs weer. Ben ik er  blij mee? Ja absoluut! Voelt het comfortabel? Nou nee, niet echt!In de afgelopen jaren heb ik Positive Supply opgestart en verder uitgewerkt. Op mijn tempo. Op mijn manier. Eén van de dingen die ik namelijk geleerd heb, is dat dicht bij mijzelf blijven mij heel gelukkig maakt en, wellicht nog voor mij een veel belangrijkere reden, ik hoef me aan niemand anders te bewijzen.Voor mij was bouwen: ontdekken waar mijn specialisaties liggen, studies volgen, in de praktijk voor en achter de schermen aan het werk en in Coronatijd privé zorgdragen voor mijn (schoon)ouders en studerende kinderen.Zo was ik tijdens de voorbereiding naar het examen PsBK in januari samen met Ilse Kool, een heerlijk kritische en grafisch kundige studente, mijn website aan het vernieuwen die past bij de coach die ik ben. Ilse en ik waren het erover eens dat hier een professionele fotoshoot bij hoorde.

Na twee afgeronde opleidingen gaf ik aan dat ik weer een studie wilde starten. Ik kijk bij het coachen naar het totaalbeeld. Oftewel naar de lichamelijke, emotionele en psychische signalen. En ik miste hierin een stukje medische onderbouwing. Echter de opleiding die hiervoor geschikt is, (Psychosociale Basiskennis) staat bekend als pittig en theoretisch. 

Een zin die me altijd is bijgebleven. Boeken vol die zijn geschreven door de eeuwen heen. De ouderwetse wijze, waar je niet continu alert hoeft te zijn of de informatie klopt, of de foto's bewerkt zijn, etc. 

In tegenstelling tot wat ik beloofd had, heb ik jullie niet op de hoogte gehouden waar ik mee bezig was. Dat gebeurt bij mij zelden: mijn beloftes niet nakomen. Hiervoor dus mijn excuses.

Er is niets zo fijn als soms afstand nemen van waar je mee bezig bent, wat op je to do list staat en van de gedachten die in je hoofd spelen.

Op één of andere manier heb ik namelijk het gevoel, dat hoe langer de tweede golf nu duurt, met de kans op een derde golf en de steeds verder toenemende maatregelen, we steeds meer neigen om in ons coconnetje te kruipen.

Voor de overheid was het een onmogelijke taak om onderscheid te maken wie wel of niet mag doorwerken bij het besluit van de lock down. Tegelijkertijd voelde het zo niet goed om niet te mogen coachen. Als coach met een holistische aanpak kunnen wij bijvoorbeeld huisartsen en fysio's ondersteunen bij de extra toestroom van cliënten met lichamelijke en psychische klachten.

Dit nummer komt iedere keer op mijn pad. En iedere keer raakt het me diep in mijn hart. De eerste keer was ons huwelijk. De DJ vroeg ons meerdere keren, tot op het feest zelf, welk eindnummer we wilden. "Doe maar wat goed voelt", zeiden we. En daar stonden we midden in de zaal, het nummer werd ingezet en iedereen kwam uit volle borst meezingend steeds dichter om ons heen staan. Dat komt binnen. Mensen die je dierbaar zijn en dit zingen.

De wereld ziet er anders uit. De ene periode extremer dan de andere. De vraag is hoe je er naar kijkt en hoe je er mee omgaat. Meebewegen zonder je eigen plek kwijt te raken.Hoe is dat bij jou?

Als je erop gaat letten, zal je verbaasd staan hoe vaak je op een dag door iemand of iets wordt beïnvloed in je mening. Een oordeel of aanname is dan heel snel gevormd. Eén keer in de zoveel weken vind ik het leuk om rond een bepaald thema een week lang iets te posten. Dit keer is dat dus 'oordeel of niet?'.

Goedemorgen! Bed uit, wasje aan, hond uitlaten en lekker ontbijten. Relaxed en toch actief. Bevalt me wel. Kopje thee erbij en dan valt mijn oog op het labeltje van het theezakje 'Wat stel je altijd uit?'.

En dat is ze. Ilse Kool. Derdejaars studente Industrial Design aan de Hogeschool in Rotterdam. Ik ken haar al heel lang en weet dat ze heel creatief en precies is, maar ook heel groots en out of the box kan denken.

Wat trekt jou als je naar de foto kijkt? Is het iets specifieks of bekijk je het totaalplaatje? Heb je eerst meer informatie nodig om een conclusie te kunnen trekken? 

Net als voor velen anderen zijn mijn kaarten helaas in één keer anders geschud. Eind mei zou ik mijn diploma voor mijn 2-jarige opleiding coaching behalen. Echter zonder diploma, geen betaald werk. Vandaar dat ik mijn werk nu kosteloos blijf aanbieden. Het is zonde om stil te zitten. Zowel voor diegene die het goed kunnen gebruiken als voor mezelf omdat ik geniet van het werk.

Stel je eens voor…. Je bent half 90. Je zit op een bankje buiten. Het is rustig. Het is aangenaam van temperatuur en het zonnetje schijnt op je gezicht.

Een hart voor warmte. Een hart in deze tijd voor de Zorg op een t-shirt of op papier geplakt op het raam. Een hart gekrijt op straat voor opa en oma die 50 jaar getrouwd zijn. Een hart voor verbinding.

Is het mogelijk om met gesloten portemonnee elkaar te helpen, zodat je er allebei bij gebaat bent? Volgens mij absoluut! Goede ideeën ontstaan veelal op een klein stukje papier of een bierviltje. Benodigde ingrediënten: openheid, creativiteit, vertrouwen en natuurlijk spontaniteit. 

Wat is jouw ruimte? Dit klinkt als een eenvoudige vraag, maar is dat ook zo? Wat is jouw ruimte? Niet alleen nu. Wat was jouw ruimte in de afgelopen periode en hoe gaat deze straks zijn? Zeker de moeite waard om over na te denken als we straks weer alles mogen en kunnen.