De winter overheerst

Winter i.p.v. herfst

Ik sta stil. Letterlijk stil. Alles om mij heen gaat door en ik heb het gevoel dat mijn leven heel onwerkelijk is. Het is geen droom, maar als morgen iemand zegt ‘oké leuke test, nu weer het normale leven’, dan zou ik diegene geloven.

De werkelijkheid is dat ik sinds een paar dagen een nieuwe heup heb. Voorafgaand heb ik veel geregeld en nu moet ik vooral op mijzelf focussen. Nu stilstaan betekent straks vooruitgang.

Vanochtend moest ik spontaan aan het Sjamanistische levenswiel denken. Het Levenswiel werkt met de kwaliteiten van de vier windrichtingen, welke staan voor ontstaan/geboorte, groei/levenskracht, oogst/afsluiten en dood/rust en alle kwaliteiten die daarmee te maken hebben. Het levenswiel brengt ordening, verdieping, inzicht en balans op verschillende niveaus – het mentale, emotionele en zielsniveau. Vaak refereren coaches de vier seizoenen ook aan dit levenswiel.

Maar wat heeft het levenswiel dan nu met mijn heup te maken? Het is vooral de associaties die het oproept en de verwondering die hierdoor ontstaat. Ik ervaar als persoon momenteel de tijdsperiode winter. De fase van het noorden van dood, rust en overdenking, terwijl het buiten en in mijn leven het vooral nu nog zomer en deels herfst is.

Het mooie is, dat het me totaal niet onrustig maakt. Ik neem het waar. Dit is wat er nu gebeurt. Tegelijkertijd wekt het bij mij interesse op. Hoe onwerkelijk ook, het stilstaan geeft mij rust en tijd. En iedere dag zet ik lichamelijk stappen en kom ik mentaal en qua ziel steeds verder tot rust. Soms gaat er al iets borrelen, maar ik voel en ervaar dat ik eerst wil afsluiten en niets hoeven. Al mijn seizoenen zijn dus actief, maar de winter overheerst.

Die heerlijke winter.