Wie schrijft die blijft

Een zin die me altijd is bijgebleven. Boeken vol die zijn geschreven door de eeuwen heen. De ouderwetse wijze, waar je niet continu alert hoeft te zijn of de informatie klopt, of de foto's bewerkt zijn, etc. 

 

Schrijven komt iedere keer terug op mijn pad. Denk aan 'schrijven is schrappen' van Jan Wolkers. Tijdens mijn journalistiekopleiding kwam ik hier dagelijks mee in aanraking en ook in het werk als secretaresse is menig verslag herschreven. Niet om de inhoud van de boodschap aan te passen, maar juist om tot de kern te komen en de aandacht van de lezer te behouden.

 

In de laatste tien jaar is voor mij 'schrijven is beklijven' het meest toepasselijk. Met de hand schrijven heeft namelijk een directe link met de hersenen. Zeker tijdens periodes van verdriet en willen ontwikkelen is het heel fijn. Het doet wat met je en het maakt je gevoelsmatig bewust van dingen die er zijn of zijn geweest. Iets wat ik mijn cliënten ook altijd adviseer.

 

De laatste tijd denk ik steeds weer terug aan de journalistieke periode en het schrijven van portretten. Ik ging naar iemand toe voor een verhaal over iets wat op dat moment speelde en ik kwam terug met een ander item. De gesprekken kregen namelijk vaak een wending die ik vooraf niet had verwacht maar vele malen persoonlijker en interessanter waren, welke ik mocht ontvangen door de connectie die er was. Zeker in deze tijd mis ik dit wel eens.  Kortom, schrijf en geef dit door, want 'schrijven is connecting people'.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.